Met pompoen naar het jaren 50 bal.

Voor mij was pompoen altijd een groente die door een lieve fee werd omgetoverd tot een mooie koets zodat Assepoester naar het bal kon gaan. Het is niet zo dat ik vroeger geen pompoen at omdat ik bang was om de koets van Assepoester op te eten maar op één of andere manier was het geen groente die vaak op mijn bord lag. Maar de laatste tijd las ik allerlei recepten met pompoen dus ik besloot dat het tijd was om naar het bal te gaan.

- 1 el. olijfolie
- 1 ui, fijngesnipperd
- 1,5 el. geraspte gember
- 1 tl. komijn
- 1,5 tl. koriander
- 1 tl. kaneel
- 1 tl kurkuma
- 1/2 tl. chilipoeder
- 500 gram pompoen, in blokjes
  (ik had een hokkaido pompoen,
  maar een ander soort kan ook)
- 300 ml. groentebouillon
- 50 gram kokossanten, in
  stukjes                           
- 1 rijpe banaan, in blokjes   
- 1/2 blok kikkererwten
- spekjes
- gorgonzola/ blauwe kaas
- ongezouten cashewnoten

Verhit de olie in een hapjespan en fruit hierin de ui en gember aan. Voeg vervolgens de kruiden toe en roer dit allemaal door.
Voeg de pompoen en de kruidenbouillon toe en laat het de pompoen in ongeveer 20 minuten gaar stoven.

De overige ingrediënten kun je naar smaak toevoegen, de hoeveelheden die hierboven staan heb ik ongeveer gebruikt en het smaakte heerlijk!

Doe de santen door de pompoen en laat het geheel smelten. Daarna doe je de kikkererwten, banaan, blauwe kaas en spekjes erdoor en roer alles goed door elkaar. Verwarm het geheel nog ongeveer 6 minuten door. Voeg als laatste de cashewnoten toe en serveer direct. 

En hoewel wij lekker de pompoen hadden opgegeten was het toch tijd voor een bal! Gisteravond zijn we naar een superleuk feest in Het Paard geweest: Radio Modern. Radio Modern zijn jaren 50 retro swingfeesten met knallende livebands, zwierende petticoats, mooi uitgedoste vrouwen en rockers. En het was echt te gek! We hebben onszelf natuurlijk ook verkleed a la jaren 50 maar hoe de rest van het publiek er uit zag was echt onvoorstelbaar. Petticoats, vetkuiven, rode lippenstift, bretels, giletjes, ouderwetse pumps, strikken, we hebben het allemaal gezien. Toen de band (Slick Nick...)begon te spelen wisten we al helemaal niet wat we zagen. Het was net alsof we in Grease meespeelden. Zoveel mensen die elkaar heen en weer zwiepten op de dansvloer. Ik dacht altijd dat mensen dat alleen voor die films leerden maar er zijn dus nog steeds echt mensen die zo kunnen dansen! Fantastisch, het was net een sprookje.

Knoop in je homemade.

Woensdag is wat mij betreft de leukste dag van de week! Deze dag werk ik altijd lekker thuis tot een uur of 14.00 en daarna heb ik nog tijd over voor andere leuke dingen. Eigenlijk net als op de basisschool waarbij je op woensdagmiddag vrij bent.

Vandaag heb ik eerst een rondje door de buurt gedaan, het was zo lekker buiten. Warme zon, mooie gekleurde blaadjes van de bomen, koude lucht, kortom echt herfstweer. Wanneer ik dan weer thuiskom van een wandelingetje naar de kringloop voor wat stofjes en naar de bibliotheek voor inspiratie, kom ik weer helemaal blij thuis. 

Vaak hoor je dat mensen thuis overal pennen hebben slingeren en dat deze op één of andere manier altijd weg zijn. Wij hebben dat probleem niet. Ons probleem is dat de bak waarin alles ligt saai is. Hoogste tijd dus om daar iets aan te doen. Met dik vilt kun je supersimpel een leuk bakje maken waarin van alles verzameld kan worden. Met wat lintjes en knoopjes kun je het bakje ook nog wat pimpen. Zo heb je alles handig op één plek, maar wel leuk! 

                   (vers van de pers: homemade verzamelbakje)

Homemade van een ander.

Er zijn heel veel mensen die houden van homemade. Vaak is je eigen homemade het leukste maar soms kan het van een ander nog leuker zijn!

Het revalidatiecentrum Reade waar ik werk heeft altijd schilderijen exposities van diverse kunstenaars in de gangen hangen om een fijne huiskamersfeer te creëren. Om de zoveel tijd hangen er schilderijen van een andere kunstenaar. De één (naar mijn mening) wat mooier dan de ander maar wel altijd heel verschillend werk. Dit is niet alleen voor de revalidanten leuk maar ook voor ons.

Enige tijd geleden was er een expositie van Amy Pleasant, een kunstenares uit Seattle. Ik vond haar werk te gek en werd erg blij van de mooie schilderijen die in Reade hingen. Toen heb ik haar gemaild met de vraag of ze voor Lyjo en mij ook een schilderij wilde maken. Ze was meteen enthousiast en een paar weken later had ze het al klaar. Hieronder zie je het resultaat. Ze heeft een foto nageschilderd en daarbij een eigen achtergrond bedacht. Ik ben er superblij mee en het krijgt een mooi plekje in huis. Een mooi stukje homemade van een ander! 

(Hoe leuk is dat, je eigen schilderij?!)

Hippe gadgets versus homemade.

Lyjo is van de hippe gadgets, ik ben van de homemade. Lyjo weet alles van de nieuwste telefoons, tablets, fototoestellen, handige Googledrive en noem maar op. Ik heb nog steeds geen telefoon met internet en volgens Lyjo verplaats ik mezelf nog het liefste met paard en wagen... Hmm, duidelijk een andere kijk op zaken. 

Maar in plaats van dat we ons allebei met onze eigen interesses bezig houden kunnen wij ze altijd leuk combineren. Afgelopen weekend was weer een leuk voorbeeld van zo'n combinatie. Sinds enige tijd slingert er een Nexus(tablet) door ons huis en ben ik aan de slag gegaan om hier een nieuw hoesje voor te maken. Van mijn moeder heb ik een tijd geleden een mooie retro naaimachine gekregen en die doet het perfect! Ik moet nog wat oefenen maar hieronder is het resultaat te zien van afgelopen weekend. Zo kan de Nexus veilig vervoerd worden zonder kans op beschadigingen wanneer ik er weer met paard en wagen op uit trek!

Pepernoten contest - wie is de mol?

Vorige week had ik met mijn familie een pepernoten-proeverij om te bepalen welke pepernoten dit jaar het lekkerste waren en welke met een gerust hart in huis gehaald konden worden. De meningen waren wel enigszins verdeeld dus een echte winnaar kwam niet echt uit de bus.

Vandaag hebben Lyjo en ik dit nog even dunnetjes overgedaan maar dan met een kleine twist. De uitdaging was om zelf pepernoten te bakken en nog 2 verschillende soorten pepernoten te kopen. Lyjo moest dan blind proeven en zeggen welke pepernoten de lekkerste waren. Het spreekt natuurlijk voor zich dat ik moest winnen van de fabriekspepernoten!

Met behulp van mijn geheime ingrediënten rook de keuken al snel lekker naar pepernoot. Maar zouden ze ook goed genoeg zijn om als lekkerste uit de bus te komen?

 (pepernoten vers uit de oven,
 let ook even op de zelfgemaakte
pannenlap :) )

Lyjo ging er eens goed voor zitten terwijl ik de testpepernoten klaar maakte. Nummer 1 waren de ** biologische pepernoten. Nummer 2 waren de ** eigen merk pepernoten en nummer 3 waren mijn homemade pepernoten. Nog even een slokje water om de smaakpapillen zo neutraal mogelijk te maken en daar gingen we.

                        (testopstelling met pepernoten)

                              (serieus testmoment)

Volgens Lyjo was het meteen al duidelijk dat nummer 2 afviel. Deze had geen lekkere smaak en volgens hem was dit ook niet de homemade pepernoot(fjieuw, eindigde ik in ieder geval niet onderaan). Lastiger was het om te kiezen tussen pepernoot 1 en 3 (joepiee!). Uiteindelijk kwam dan het oordeel van de meester: Pepernoot 1 kwam als winnaar uit de bus. Maar pepernoot 3 was ook lekker, had een uitgesproken smaak en was volgens Lyjo de mol. Al met al niet slecht toch? Maar eerst ga ik zelf nog even proeven. 

Banaan en cake.

Banaan is mijn lievelingsfruit. Ik lust het echt in alles: smoothies, ijs, op brood, in toetjes, noem maar op en ik lust het! Toen het vanmiddag regende en het lekker gezellig was in huis vond ik het weer de hoogste tijd om iets lekkers te bakken. Met banaan uiteraard. Het werd een aangepaste variant op mijn bananenbrood. Het beslag goot ik deze keer in cupcakevormpjes en tadaaa: bananencakjes! Super simpel te maken en snel klaar. Om jullie mee te kunnen laten genieten heb ik hieronder het recept opgeschreven. Met de kruidensiroop erover smaakt het nog lekkerder.

Bananencakejes met kruidensiroop

100 gram margarine
200 gram suiker
2 eieren, losgeklopt
1 tl citroensap
3 middelgrote bananen
100 gram volkorenbloem
3 tl bakpoeder
½ tl zout
snufje kaneel

Verwarm de oven voor op 170 °C. 

Roer de margarine met de suiker romig en klop er dan de eieren door. Pureer de bananen, roer hier het citroensap door en doe dit bij het margaraine-mengsel. 
Roer dan de bloem en de bakpoeder er door. Doe het deeg in de cakevormpjes en bak het ongeveer in 20 minuten gaar. Laat de vormpjes meteen uit de oven afkoelen op een rooster.

Siroop

40 gram fijne tafelsuiker
3 kardemompeulen, geplet
2 cm gemberwortel
sap van 1 perssinaasappel
1 tl citroenrasp

Schil de gemberwortel en snij deze in plakken. Breng de suiker, kardemom, gember, sinaasappelsap en citroenrasp met een scheutje water aan de kook en laat de suiker oplossen. Laat het mengsel nog ongeveer 10 minuten zachtjes koken, tot de siroop wat ingedikt is. Zeef vervolgens de siroop. Doe de siroop over de cakejes wanneer je deze opdient.

De siroop smaakt trouwens ook erg lekker over gebakken banaan.

Homemade zen.

Vandaag was een heerlijke home-made dag! Ik kon vandaag thuiswerken en toen ik om 1400 uur klaar was had ik nog lekker een hele middag voor leuke dingen.

Met restjes stof heb ik 2 pannenlappen in elkaar gezet. Wat stiekem nogal wat werk was omdat de naald van de naaimachine 2(!) keer afbrak. En wat tot maar een klein beetje frustratie leidde. Maar het was heerlijk om even creatief bezig te zijn. 

(resultaat na 3 uur zwoegen)

Tegen de tijd dat ze eindelijk klaar waren kwam lieve Lyjo al thuis. Met een verrassing zelfs! Geïnspireerd door alle herfststukjes die ik afgelopen weekend gemaakt had kwam hij met een enorme bos herfstbloemen aanzetten. Echt superlief en ze staan erg mooi in huis! 

                                             
Om het feest maar helemaal compleet te maken besloten we lekker pannenkoeken te eten. Nou moet ik bekennen dat ik ondertussen al een heuse pannenkoekenbakster ben aangezien ik ze minstens 1 keer per week eet en dus al aardig wat bakervaring heb. En ook nu weer waren ze weer heerlijk gelukt, vooral de spek/kaas was niet te versmaden:)

En om de avond helemaal goed af te sluiten ben ik met een vriendin naar yoga geweest. Al was dit een bijzondere vorm van yoga die ik nog niet kende (er kwam erg veel aanraking en wijdbeens zitten aan te pas...) maargoed, het was weer een nieuwe ervaring. Nu lekker zen naar bed!

Mag ik mee?

Soms heb je van die ontmoetingen die zo leuk zijn omdat ze zo onverwachts zijn. Mensen die heel leuk blijken te zijn terwijl je ze normaal gesproken nooit zou aanspreken. Laat staan groeten. Vandaag was zo'n dag waarbij ik weer geleerd heb dat er achter elk gezicht een ontzettend leuk persoon kan zitten en dat ik niet bevooroordeeld op iemand af mag stappen. 

Toen ik vandaag klaar was met werken stond ik bij de tramhalte te wachten op de tram. Na meer dan een half uur gewacht te hebben had ik de hint begrepen dat de tram niet meer zou komen vandaag. Samen met een stagiair van mijn werk liep ik naar een andere tramhalte een paar straten verderop. Éénmaal daar aangekomen bleek iemand een grapje met ons uit te willen halen want deze halte was tijdelijk opgeheven. Nu waren er geen tramhaltes echt in de buurt meer en het treinstation was nog te ver om te lopen. We besloten om te liften. We liepen naar een oude rode auto (type koekblik) waar een Marokkaanse vrouw inzat en vroegen haar of ze toevallig naar het station ging en ons mee wilde nemen. Uitbundig gebaarde ze naar ons dat we lekker mochten gaan zitten en dat ze ons wel even wilde brengen. In het ritje naar het station hebben we veel gekletst. Wat ik vooral zo leuk aan deze mevrouw vind zijn de dingen die ze graag doet: vreemde mensen de weg wijzen of laten meeliften:), haar werk met immigranten in het volwassenen onderwijs, haar avonturen en moed om overal op af te stappen en er voor te gaan. Dit waren allemaal zaken die ik nooit verwacht had van deze mevrouw. Ik vond het fantastisch om het beeld van haar, dat ik bij het instappen had, bij te stellen en andere mensen straks weer met heel andere ogen te bekijken! 

Heden of verleden.

Één van mijn opa's heeft Alzheimer. Al een aantal jaren en het wordt steeds heftiger. Zo zijn er dagen dat hij in paniek uit zijn eigen slaapkamer komt en roept dat iedereen snel zijn koffers moet pakken omdat we anders het vliegtuig missen. Of die keer dat hij zijn dochter opbelde om haar te vertellen dat hij erg teleurgesteld was in haar omdat ze (in zijn gedachten) iets stouts had gedaan. Zijn eigen huis herkent hij al niet meer. Hij vraagt dagelijks waar zijn kleinkinderen nou gebleven zijn en voelt zich in de steek gelaten als hij erachter komt dat ze er niet zijn. Hij wordt verdrietig dat we dan geen afscheid hebben genomen. Oma zegt dan altijd maar dat we boven even liggen te slapen. Maar dit leidt er weer toe dat oma in haar eigen huis moet sluipen en fluisteren van opa omdat ze anders de kleinkinderen wakker maakt. 

Mijn oma is ontzettend sterk. Liefdevol verzorgt ze opa elke dag en zorgt ze ervoor dat zijn dagen zo leuk mogelijk zijn zonder dat hij angst of verdriet kent. Opa leeft in het verleden, vergeet alles wat er de afgelopen jaren is gebeurd en kan geen recente herinneringen met oma meer delen. Alleen liefdevol in het moment leven, dat is wat ze samen kunnen delen.

Ik vind het zo bijzonder, eng, fascinerend en ongelofelijk om dit proces van zo dichtbij mee te maken. Het maakt me erg verdrietig dat mijn lieve, grappige en intelligente opa alles vergeet en steeds meer in het verleden leeft. Zijn gevoelens van het in de steek gelaten worden, frustraties en onbegrip worden steeds sterker. In één op één gesprekken is opa nog erg ad rem waardoor je je bijna niet kunt voorstellen dat hij het een minuut later niet meer weet waar we het net over gehad hebben. Totdat hij daadwerkelijk een minuut later weer dezelfde vraag stelt. En een minuut later weer. Het enige wat we kunnen doen is hem geliefd laten voelen (en een mooi boek over Rotterdam uit de oorlogsjaren laten lezen, daar vermaakt hij zich al jaren mee en het verveelt nooit! :)).

Hieronder staan drie homemade gedichtjes die ik over deze stomme ziekte heb gemaakt. 

De tijd staat stil,

niet een uurtje of een dag.

Ik ben nu al vergeten,

wat ik morgen pas hoef te weten.

De tijd staat stil ,

niet een uurtje of een dag.

Ik herinner mij nog genoeg,

Over vroeger, zo lang geleden.

De tijd staat stil,

niet een uurtje of een dag,

maar in het verleden.

je ziet me niet,

je voelt me niet,

je hoort me niet en 

je ruikt me niet

toch ben ik aanwezig

maar ik zit verstopt

in de kronkels van je gedachten

belemmer ik je.

Ik zit vast in mijn verleden

en ik kom er niet meer uit.

Wie kan mij helpen,

wie haalt me eruit.

Ik zit vast in mijn verleden,

en ik wil het weer weten,

maar wat maakt het uit.

Morgen ben ik het toch weer vergeten.

Heerlijke herfst.

Ik vind de herfst heerlijk! Zo, dat is gezegd. Overal om me heen hoor ik mensen klagen over de regen en wind en dat we helemaal geen zomer hebben gehad maar ik geniet ervan wanneer het weer eerder donker wordt de bladeren zo mooi verkleuren.

Tijdens de ruige en wispelturige herfst vind ik de natuur altijd op zijn mooist. 

Ik vind het altijd erg leuk om de jaargetijden en natuur in huis te halen en er een gezellig sfeertje van te maken. Dus toen lieve Lyjo een weekend weg was om te zeilen en de strijd aan te gaan tegen de elementen trok ik mijn eigen plan en ging ook lekker naar buiten, op jacht naar de herfst. In mijn regenpak heb ik afgelopen zaterdag twee uur lang in de stromende regen gezocht naar takjes, besjes, mos en kastanjes. En met resultaat: in totaal had ik ongeveer 2 kilo kastanjes gevonden! Vooral de kastanjes die nog lekker in hun velletje zaten vond ik weer erg leuk om te vinden. Dan lijkt het net alsof je alle natuurwonderen nog zelf kunt ontdekken!

's Morgens was ik al even naar het tuincentrum geweest om wat andere leuke herfstspulletjes te kopen. Eenmaal thuis had ik lekker thee gemaakt en ben ik met alle spulletjes aan de slag gegaan. Ik was zo lekker bezig dat ik maar liefst 8 herfststukjes gemaakt heb! Hieronder een kleine selectie. Echt homemade met een beetje hulp van de natuur.

Oma's bloemkool

Er zijn een aantal gerechten waarbij je weer even terug in de tijd gaat. Dat je, wanneer je de geur ruikt of de eerste hap neemt, er allemaal leuke herinneringen bovenkomen.

Voor mij is één van die gerechten Oma's bloemkool. Mijn neefje en ik gingen in de vakanties altijd samen bij opa en oma logeren. De logeerpartijen verliepen vaak volgens een bepaald patroon, ontbijten met cornflakes, de hele dag zwemmen, snoepzak bij de Kruidvat kopen, in de caravan spelen, clockgolfen in de tuin, chocoladepudding in beertjesvorm eten en jawel: oma's bloemkool eten. Voor ons was dit het ultieme vakantiegevoel!

Afgelopen zondag waren mijn moeder en haar man 5 jaar getrouwd en dit vierden we met de hele familie. Tot drie en een half jaar geleden had ik nog allebei mijn opa's en oma's. In juni 2009 is één oma helaas overleden. Maar zoals altijd stond er ook nu weer een mooie foto van oma met een brandend kaarsje ervoor op tafel in de feestzaal. Toen iedereen 's avonds wegging was de zaal leeg, de kaarsjes brandden nog en de muziek speelde nog zachtjes door. Samen met mijn nichtje stond ik voor de foto naar oma te kijken. Ik voelde me verdrietig en blij tegelijk. Zo verdrietig dat oma alle mooie momenten van de afgelopen jaren heeft moeten missen en zo blij dat wij ze wel hebben kunnen meemaken en dat er nog zoveel mooie momenten op ons liggen te wachten. Daarom zet ik binnenkort een lekkere pan met oma's bloemkool op tafel!

Hieronder het recept zodat jullie er ook van kunnen genieten:

1 grote bloemkool
2 grote uien
knoflook
boter
rookworst
1 1/2 el kerriepoeder
8 grote aardappelen
melk
zout en peper

Snij de uien in ringen. Snij de bloemkool in kleine roosjes en stoom deze bijna gaar.
Schil de aardappelen, snij ze in stukken en kook deze gaar. Kook de rookworst mee met de aardappelen totdat deze gaar is en haal hem vervolgens uit het water om af te koelen. Giet de aardappelen af wanneer ze gaar zijn.

Verhit de boter in een hapjespan, voeg de uien toe en laat deze glazig worden.

Pers de knoflook uit boven de pan en bak deze even kort mee.
Voeg vervolgens de bloemkool en de kerrie toe en meng deze met de uien en het knoflook. Roerbak het geheel nog een aantal minuten en breng het op smaak met zout en peper.

Snij de rookworst in plakjes en voeg deze toe aan de bloemkool.

Voeg het klontje boter en een scheutje melk toe aan de aardappelen en stamp deze tot een puree. Voeg steeds wat meer melk toe totdat de puree mooi glad is. Om de puree wat meer op smaak te brengen doe je er wat zout en peper bij.

Eet smakelijk!